Kulaktır yalancı, değildir sadık duyulmuşa
Dil doğruyu söyler her daim olaki şaşmaya
Insan odur ki nerden olduğunu unutmaya
Unuttugu özü ise zor gelir yolun bulmaya.

Insan insana ilaçtır, alır insanın zehrini
Insan oğlu, aklına zairlik nereden gelir
O zağlı kılıçlar  kadar sözleriniz keskindir
Söz dilden çıkanda ahu gönüllerin zehridir.

Ey insan ömür dediğin nedir bilirmisin sen
Say ki bir yolculuk hikayesi yarıda kalan
Kimi yarıda bırakır, kimi sonu tamamlar
Yolun sonuna varan anlamaz ömrün tadından.

Gayrı söz bitsin, ak günden dağılsın bulutlar
Güneşe çekilsin kara çelikten lal perdeler
İsyan bayrakları dürülüversin Pak göğsünde
Göçe revan olsun omuzlarımızda tabutlar.

Gayrı kara sözler yitsin dillerden uca Tengriye

Gayrı kana dökülsün kanlar kara toprak doysun
Göğlerin göğsünden kara bulutları çekilsin
Kutsal ruhlarımız dirilsin kurganlarimızda
Tin kutsasın Oğuz Atam ulduz ışıklarınca.

NOGAYTÜRK