öptüm Gözlerinden Karanlığımı
Öptüm gözlerinden karanlığımı
Beyazı siyaha sardım bu gece Kollarıma alıp yalnızlığımı Ruhuma doladım durdum bu gece Met-cezir hattında gönlümün yurdu Kalbim dalga dalga kabardı durdu Gözlerimi onmaz bir sancı vurdu Keremi andırdı derdim bu gece Gülmediki yüzüm ahir ömrümde Yandım ateşimde yandım korumda Soldu bu gençliğim ahu zarımda Maziyi ruhumda vurdum bu gece Bahar! Sürgününü nasıl eylesin Hasretin üşütür güneş neylesin Hali pür melalim budur bilesin Celladıma seni sordum bu gece Derdime çare yok bulanım olmaz "Satsam şu canımı" alanım olmaz Beklerim kapımı çalanım olmaz Ahh, yine gönlümü yordum bu gece... Gülseren MORKAN |
sızlatan biçimde, okuması doyumsuz
pek müstesna dörtlüklerdi.
her zaman okuma hazzı veren
muhteşem dizelerinizi severek ve imrenerek okudum...
tebrikler ve saygılar sunuyorum.