belki son söz
kanatır gibi güneşi bir isyan saklamışsın günbatımına
bunu anlıyorum yüzündeki çiçeklerin yorgunluğundan tükenmiş sözcüklere bağlamak gibi uykularını bahardan soruyorum yıldızlar üşümüşse vakti anlamak kitabesinde cömertliğidir tanrının sonsuzluğa açılmış yollar unutulmuşluğun aksinde parçalanmış hayatlar için çiğneniyor özgürlükler bu kara yazgının tutsaklığıyla unutsam yorgunluğu gecenin mavisiyle ürperen dolunay işte kadehlerle hüzünlenen yüzünde mevsimlerin ağrısı bir vakte kadar susamışlığımı onaracak zaman. |
*** BELKİ SON SÖZ *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...