Eşref Abi.!
Ahh be Eşref abi
Kimseler görmedi şu istanbul sokaklarında ki, perperişan hallerimizi. Yumruğumuzu topaç yapıp göğsümüze attığımız golleri. Di’ li geçmiş zamanların, miş’ li zamanlarla olan münasebetini, kimseler bilmedi. Ahh Eşref abi Kimseler düşünmedi üsküdar’ın yokuşunda, neden nefesimizin kesildiğini. Hüdayi kapısında bizi bekleyen o çilehaneyi, bir küp şekerin, kaç yudum zemzeme kardeşlik ettiğini. Köşede ki tesbihçi hamza abinin, davası uğruna bir çırpıda çizip attığı gençliğini. Kaç vazgeçişin, bir hiçlik ettiğini, kimseler bilmedi. Bir Allah bir de, sen şahitsin Eşref abi. Kimseler duymadı!! Şu istanbul’un; bize neler ettiğini.. . . . Ruhu Azade |