RECM
Şimdi sen gittin ya.!
Hani koskoca bir dağı; yakıp yıkarak Ezerek gonca gülleri; Dikenleri kucağıma bırakarak, Üvey evlat gibi. Her gün göğsümden Kan sıza sıza emzirdiğim; Güneşi de, Kaybedeceğini bilmeden. Ve geceyi Ve şafağı Kızıl ikindileri; En sevdiğin maviyi Bundan sonra da bilme; Buralarda kalanlara ne olur .!? Say ki İsrafil’in canına dayanmış Sura üflemiş Kopmuş Aşkın kıyameti Say ki Azrail alamamış da canımı; Sana teslim eylemiş beni Say ki Gurur yapmışım; Ve recme boyun eğip Susmuşum Meryem gibi Sen bilme yine de; Hira gibi sığındığım mabedini Neden ateşe verdiğimi Bilme ecel vakti gelmiş serçenin Ellerinde seve seve Nasıl can verdiğini . . . Ruhu Azade |
Hayırlı çalışmalar dilerim.