Anneme
Senin benim yaşamımdaki önemini
Şimdi daha iyi anlıyorum. Sen yokken daha bir varsın Uzaktayken daha bir yakın. Rüyalarımda sağsın, sapasağlamsın Ve yadırgamıyor bunu beynim. Yeni anılar ekliyor anılarımıza beynim Zihnim nice anılarla dolup taşarken. Hayatta iyi bir iş mi oldu, “bu, kesin Annemin işidir” diyorum, “cenneti de Cehennemi de örgütlemiştir, Kesin bir şey ayarlamıştır benim için”. Kötü bir iş mi oldu hayatta, diyorum ki “Kesin annem, daha kötüsünün başıma Gelmesinden korumuştur beni bulutlarda O zaman dert etmeye gerek yok çok fazla.” İnancı yoktu annemin, kimi zamanlarsa “Doğaya karışmıştır çoktan, ne etkisi Olabilir ki doğaya karışmış varlığın” Diyorum. “Yine de devam etmeli yaşamaya”. Ölümden korkmazdım ama artık ölüm denilen O uzak kıta, benim için annemin beklediği coğrafya, Kesin haberimi alır önceden, gaipten Ve köfteyle börek yapar bana! Oooo harika! Düşlerim yeni anılar biriktirirken Yüzün hep gülüyor anılarda da düşlerde de, Seni derin bir sevgiyle özlerken Düşlerden anı yoğuran gölgene Not düşüyorum kaç yüz bin kere Sözlerim senin diyarına ulaşsın diye. Çünkü bilirim bir can başka diyara göçtüğünde, Bu dünyada bırakır gölgesini. Bundandır her sabah çerçeveli resmine Bakıp “günaydın anne” Diyorum, evden çıkarken “Görüşürüz anne” Diyorum, uykuya dalarken “İyi geceler anne.” Zor kararlar almam gerektiğinde, “Peki sen ne diyorsun buna anne?” Diye soruyorum. Yanıt alamayacağımı bilsem de, Rahatlatıyor beni Sana sormanın keyfi… 6 Temmuz 2017, Edibe Gezgin Sanat Evi Kaynak: Gezgin, U.B. (2017). Öyküleriyle Gittiler Yine: Seçme Şiirler (2012-2017) [They Left with Their Stories Again: Selected Poetry]. |