PAPATYA YÜREKLİ KADIN
Ey papatya yürekli kadın ey
Tüm hikâyelerimin içinden akarak En güzel zamanlarımın sahibi oldun. Sahraya yakın kentlerden çok uzaklarda Tenimizde uyumu sağlamak için Pembe gecelerimin ortasında doğarak Kırık kalbimin hücrelerine konarak Delirmiş halimle solgun yüzümü güldürdün... Ey papatya yürekli kadın ey Hikayemin içindeki büyüleyici endamınla Erkeğin olduğumu hissettiren dişiliğinle Etrafıma bıraktığın o büyülü kokunla Beni benden aldın... Ey papatya yürekli kadın ey Seninle geçen her gün daha da gençleştim. Anın egemenliğinde kalan sevişmelerimizle Durup, durup seni düşledim. Kara geçmişime uzun uzun perdeler çekerek Sana ebedi geldim... Mehmet Öksüz |
PAPATYA YÜREKLİ KADIN şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı KUTLUYORUM...