VARDIM SADIK YARİMEŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Engelli genç bir kardeşimizin, arkadaşımızın vefatına binaen yazıldı.
Göçmen kuş misali kondum göçerim İki kapılı bir, handan geçerim O bana ben ona kucak açarım Veysel gibi vardım sadık yârime Taşımazken beni kendi bedenim Başkası ne bilsin çilemi benim Üzülmesin boşa dostum, sevenim Veysel gibi vardım sadık yârime Gülmeyen dünyadan gülerek gittim Ağlayan gözlerim silerek gittim Uyanıp rüyadan gerçeğe yettim Veysel gibi vardım sadık yârime Nice umutlarım hayalim vardı Heyhat ki amansız hastalık sardı Varanın bitermiş dermansız derdi Veysel gibi vardım sadık yârime Nefesi, Caner’i saygıyla andı Anarken yüreği, ciğeri yandı Ayrılık kapıya geldi dayandı Veysel gibi vardım sadık yârime Nefesi (Orhan ÖZER) |
Vefat eden kardeşimizin ruhu şâd, mekanı cennet olsun inşallah.
Huzurla kalın, selam ve saygılarımla.