Müptela
MÜPTELA
Baktım ki olmuyor kahrolan benim Verdim veriştirdim şansa kadere İçimde bitmiyor büyüyor kinim Sordum yetmedi mi şansa kadere Ödül mü ceza mı neden bu zulüm Unutmadım ama savrulan külüm Müptela ettiğin amansız kulum Yordum usamadan şansa kadere Kalbim avucunda emanet kordu Anladım dönmezsin saatler durdu İçimi kemiren kendimin kurdu Derdim arttı yine şansa kadere İstemem yarama merhem olmasın Yıkılan dünyamda dirhem kalmasın Yazılan yazgımda bir yer bulmasın Gördüm sana rağmen şansa kadere Sen ettin beni de yanmaktan beter Açtığın boşluğa dokunma yeter Belki hesabımda cezamda biter Yardım etsin Rabbim şansa kadere Kanlı kabuslarla haykırıp uyan Zalim kapılara yalvarıp dayan Ağlarken olmasın sesini duyan Dürdüm defterini şansa kadere TUBA DEVRİM (GÜLCE&DEVRİ) |
Tutmuyor yaramı merhem ve yama
Aşk'tan böylesine korkmazdım ama
İşim kaldı yine şansa kadere...
Şiir güzeldi kaleminize yüreğinize sağlık
Tebrik ederim.