Şiirler Kan AğlıyorSus’sa keşke... Geceler Niye geveze böyle anlamıyorum Hüzne boyamasa Yüreğimi, Hatırlatmasa keşke bana... Zaten... İyi değilim ki... Kalbimde bir ağrı Çatlamak üzere başım O’nsuzluğu unutmak istiyorum O’nu... O’nu istiyorum aslında ben... O’na Bu feryadım, Sitemim, Haykırışım, Nemli bakışlarım, Suskun çığlıklarım... Öyle hastayım ki sorma... Nefes alamıyorum Sensizliği Her soluduğumda... Yatak döşek yatıyorum Kalkamıyorum, Uyanamıyorum... Neden açayım ki Gözlerimi Olmadığın bir gün’e... Bu yüzden Düşlerime hayalini dolduruyorum... Kapatıyorum gözlerimi Sen varsın, Yanımdasın, Gülüyorsun, Seviyorsun Tıpkı eskisi gibi... Sonra, Sonra birden sıçrayıp Uyanıyorum acı kâbusa... Sen Y o k s u n... Yüreğim yasa gömülüyor Ruhumun ıstırabı dinmiyor... Bu yara... Bu yara gittikçe daha çok Kanıyor... Gözyaşlarım Yağmurlara karışıp Okyanusları taşırıyor... Sel olup Ruhumu bilinmeze sürüklüyor.. Hece hece satır satır Yazsam da Kağıtlar yetmiyor... Yüreğimden akan yaşlar Şiirlere damlıyor, Şiirler kan ağlıyor Duyan olmuyor... Gülhanım |
Bihter İn intihar ettiği o son sahneyi hissettirdi şiirin duygusu .
Kalemin duygusuna sevgiyle şaiirem.
Hülya demirbaş tarafından 12/3/2023 1:12:55 PM zamanında düzenlenmiştir.