Çulsuzdu zengin oldu
Çulsuz idi zengin oldu
Yerde sürten burnu başına kondu Gayrı kimseleri beğenmez oldu Avare avare gezerdi Bir lokmaya bin şükür ederdi Yerde demir para bulunca Eli ayağı birbirine dolanır Dolaşığı açmak için Şekilden şekile girerdi Babadan hatıra bir yüzüğü Anasının verdiği bir lokma azığı Bir gün sonrası, Allah kerimdi Gel gör ki O artık çok zengin oldu Ama mümin olmayı unuttu Makam desen onda Yüzlerce çeri etrafında Şükür dersen, onu da Hak getire Çulsuzdu, zenginleşince huysuz oldu Aile efradı, ondan illallah eder oldu Erkanı, kendisinden köşe bucak kaçar oldu Her ömrün bir sonu vardı Firavun hiç ölmeyeceğini sanırdı Musa onu Nil ’e gömdü Bu dünya kime kaldı İmana gelmek için çok geç idi Cahit Fıkırkoca 24.07.2022, Ankara |