0
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
150
Okunma
Sormuştun ya bana Yârim:
Minnetarlık hissini en çok
Kime duydun diye...
Cevap verememiştim, o an susmuştum.
Ne desem, ne söylesem berhavaydı.
Cevabım, öyle gelir geçer birşey olmamalıydı.
Konuşabilirim artık zamanı geldi:
İçimde her daim çalışan bir vicdanım var,
Nefes alıp verebiliyorum,
Yerin yedi kat altını,
Göğün yedi kat üstünü,
Görüpte öyle kavuştum sana.
Hala hayattayım, hala hayattayız.
Halen yoktan varedenle varız.
Bugün eleleyiz, yarınlar bizim mi bilemeyiz.
Çokta uzun uzadıya konuşmayayım;
Birtek seni bana,
Hayatı bize bahşedene minnettarım.
Cahit Fıkırkoca
19.02.2025, Ankara
