Müptedi
Yalnızdık dağlarda,
Sırtımı yasladım mehlikâ bir kadına Tam duhâ vakti idi, Rüzgar esip kokun geldiği zaman bana. Seni sevmenin müptedîsi değilim, Ervah gönlümün aleminden toprağa, Göz yaşı serptim Kirpiklerin yeşerdi, efgan kaldı özlemim. Mecruh bir maziden seslensem yüreğine, Nevbahar bir gökyüzü bekliyor seni, avuç içimde Parmak izini silemezsin, gözlerimden Sebebi; semay-i saf bir günde, gözlerinden öptüğümden. Gri Atsız |