CİHÂNI SEVEMEDİM
Kalpler ayrı kıblelerde .
Özümüz erimiş enemizle Sâlâlar verilir duyulur lahzada. Dirilişimiz olsun, kulağımıza okunacak ezanla . Değerlerimizi ekemedik gönül bağında . Putlaştırdık ,dünyayı nefsani hazlarımızla. Para, mülk,makam,mevki, şan, şöhret döndü ilaha. Tutulamayan sözler verildi ,nâsa. Riyâkarlik kol geziyordu sanal alem ve dünyada. Adalet sözcüğüyle tanışmadı insan, kaldı mı lûgatta ? Hangi çağda yaşıyoruz çözemedim. İnsanlık mı bu yapılanlar,cihanı bir türlü sevemedim ... Meryem Karapınar |
Kendimize başkalarını değerlendirirken bile bir Ata sözü ağzımızda...
Kişi kendinden bilir işi...
Adalet kelimesi sadece yazılarda merhamet duygumuzu bir çoğumuz zaten yitirmişiz...
Emeğinize yüreğinize kaleminize sağlık üstadem güzel ve manidar bir şiir Tebrik ederim... Saygılarımla...