DOST-4
Dostum var diyerek, güvenip durma
Göresin ardından, kimler ağlıyor Boş yere düşünüp, kafayı yorma Sorasın karayı, kimler bağlıyor Hele bir teslim et, Râbbine canı Tanımaz olurlar, hepsi de seni Dostum, arkadaşım, diyenler hani Kanayan yüreği, kimler dağlıyor Cenazeden sonra, çekip giderler Mezarına gelmez, er oğlu erler Belki yakınına, "severdik" derler Geride kalanlar, kimi yağlıyor Elinden geldikçe, doğru söz söyle Kimseyi de kırma, iyilik eyle Ne yazık Dünya’da, insanlar böyle Dost kazanmıyor da, çıkar sağlıyor Dost olan dostunu, her zaman sınar Fırsat buldukça da, saygısın sunar Gözesinden, su içtiğin,baş pınar Herkes gitse, o, yine de, çağlıyor Benim için oysa, dürüstlük ilke Günahlar eklenir, hep halka halka Bazısı kapılmış, mal ile mülke Cennet aramıyor, Dünya yeğliyor Anla be Lüzumsuz, Dünya’dan geçtin Onları dost diye yine sen seçtin Ecel şerbetini, sundular içtin Arkandan bir çoğu, gönül eğliyor Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |