İNSAN OLMAK (18)
İnsan ölür,(*)
toprakta kokar, erir ve çürür. Herkesmi, hayır! “Cesaretin cesetten” farkı vardır. İnsan oynaya-güle koşar “Doğum Günü” e, Ona sorsan; kutladığı kazançtır, bana sorsan; bir adım daha yaklaşır ölüme. Ölümsüzdür bağzı insanlar ne yapsan yok edemessin onu, eşitlik ve özgürlük için yaşarlar, diğerlerinin kara topraktır sonu. Kendine alı konan eksiltir seni, yiter-gidersin, paylaşdığındır sende kalan; “Mutluluk hepimiz için!” dersin. (*) İNSAN OLMAK (15) şiirimin devamıdır. Güncel olması nedeniyle “ŞİİRİN HİKAYESİ” ni özenle okumanızı rica ederim. |
*** İNSAN OLMAK *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...