„André Gide, mutluluğu “an”lara bağlar. Öyle ya, bir anda olmuyor mu insanın yükselişe ermesi, batağa saplanıvermesi?
Bu sorular bende Orhan Veli Kanık’ın “Birdenbire” şiirini çağrıştırdı:
“Her şey birdenbire oldu./ Birdenbire vurdu gün ışığı yere;/ Gökyüzü birdenbire oldu;/ Mavi birdenbire./ Her şey birdenbire oldu;/ Birdenbire tütmeye başladı duman topraktan;/ Filiz birdenbire oldu, tomurcuk birdenbire./ Yemiş birdenbire oldu./ Birdenbire,/ Birdenbire;/ Her şey birdenbire oldu./ Kız birdenbire, oğlan birdenbire;/ Yollar, kırlar, kediler, insanlar.../ Aşk birdenbire oldu,/ Sevinç birdenbire.” (Cumhuriyet Gazetesi Köşe yazarı Sayın Adnan Binyazar’ın 21. Haziran.2022 yayınladığı IŞIK TAŞLARI“ yazısından alıntıdır.)

Duydumki gidiyormuşsun?
Eee, ne diyelim, Yolcu-yoluna!
„Ben gidersem terör gelir!“ diyormuşsun,
sen hele bavullarını bir topla,
bak bu cevap
Nazım’dan sana
Iyi bir „Yolluk“ olacak;

Senin
asla hızına erişilemiyeceğin
bir düşü,
harikülade doyumsuz bir öpüşü
-anlamıyacağını bile bile-
sunuyorum ben yine de;

„Güzel günler göreceğiz çocuklar
Güneşli günler
Göreceğiz
Motorları maviliklere süreceğiz çocuklar
Işıklı maviliklere
Süreceğiz.
Açtık mıydı hele bir
Son vitesi
Adedi devir
Motorun sesi
Uy çocuklar kim bilir
Ne harikûlâdedir
300 kilometre giderken öpüşmesi.“

Burada anlatılan; derin ve mas mavi.
dibi sonsuz bir denizdir.
„Biz“, „Bize“, „Bizim olan“
ve „Şimdi“ gözlemleri,
„Hani“ le başlayan özlemleri;
Göz kamaştıran güneşin ışını gibi,
„hasretin kafiyede iç çekişi“ dir;

„Hani şimdi bize
Cumaları pazarları çiçekli bahçeler vardır
Yalnız cumaları
Yalnız pazarları
Hani şimdi biz
Bir peri masalı dinler gibi seyrederiz
Işıklı caddelerde mağazaları
Hani bunlar
77 katlı yekpare camdan mağazalardır
Hani şimdi biz haykırırız
Cevap kara kaplı kitap
Zından
Kayış kapar kolumuzu
Kırılan kemik
Kan.
Hani şimdi bizim soframıza
Haftada bir et gelir
Ve çocuklarımız işten eve
Sapsarı iskelet gelir.“

Hani şimdi biz
İnanın güzel günler göreceğiz çocuklar
Güneşli günler
Göreceğiz
Motorları maviliklere süreceğiz çocuklar
Işıklı maviliklere
Süreceğiz.“

Anca bu denli diş bileyip çalar
Hasretten gıcırdayan çalgılar,
bitişe doğru giden
„Çakma Hayellerin Sonu“ nu!
Bu bir oyun havası, düğün, horan,
ve adı „ GİDENİN ARDI BAYRAM“ olan
„Diyalektik“ bir Senfonidir!(*)

(*) Diyalektiğin kısaca anlamı; “Mutlaka Olacak olan“ dır. Bu olguyu; Şair Orhan Veli Kanık’ın (Şiirin Hikayesinde okuduğunuz) BİRDENBİRE şiiri ve Usta Şair Nazım Hikmet’in alıntı yaptığım yukarıdaki şiiri bizlere çok iyi anlatır. (Tabiki anlayana!) Şiiri şairin kendi sesinden dinlemenizi özellikle tavsiye ederim.