BEŞİKDÜZÜN’DE BİR AKŞAM ÜSTÜ
Yusuf Yılmaz
Beşikdüzü’nde bir akşam üstü
Güneşin batışını seyretmek ne güzel.
Yemyeşil Beşik dağı,
Süt mavisi deniz,
Bir birine sarılmış yeşil yosunların arasında yengeçler…
Köprüden karşıya geçerken,
Ufkumuzu saran,
Kaplan gibi uzanıp yatan Karadağ!
Yemyeşil çay bahçeleri,
Bayramlarda horon teptiğimiz
Mayıs yedisini kutladığımız bu meydan…
Yavaş yavaş okullar beldesine doğru yürüyorum.
Gecemizi gündüze çeviren,
Çocuklarımızın istikbal meşalesi,
Sabahları andımızı okuduğumuz ilkokul.
Tohum gibi kalem ekilirdi, gözümüzün nuruydu,
Hani nerede o eski öğretmen okulu?
Fakat yine de
Dört mevsimi, hele güzü,
Bir başkadır denizi, mavisi, toprağı, düzü…
Her akşam üstü
Bir başka güzelsin Beşikdüzü!