BULUŞMAK
BULUŞMAK
Yusuf Yılmaz Dostlar buluşur Bir çeşme başında bir ağacın gölgesinde Dertli dumanlı köylülerin oturduğu Bir kahve köşesinde Bazen kızgın bazen tatlı bakışlar Gönül sofrasında. Gül kokulu bir adam yanından geçerken O ne bakış ne tatlı selam Sözcükleri dökülür damla damla yürekten Gülen dudaklarda. Soylu sevdalar yüklüdür gönüllerde Askerlik hatıraları hiç unutulmaz Ne dostluklar kurulmuş zamanında Bazen kahkaha bazen nemlenir Göz pınarlarında. |