ERGUVAN
Ey ömrüm ,
Neden lâleler gibi ters açıyorsun. Kaderimin elinde ki kalemi kırıyorsun . Susmuyorsun . Arz’la konuşuyorsun . Rüzgarlı hoyrat günlere esiyorsun... Etrafım sarılmış yalnız erguvanlarla . Rüzgarlar günahlarımı savuruyor istiğfârla. Bîtap düşmüş,kalkmak ister her daim ayağa . Öyle sıkı tutunmuş ki geçmişte astığı ağaca. Utançla beyaz çiçekleri kızarır sarılır sevdalara. Erguvanlar nasıl da kokuyor bak yağmurdan sonra. Nedir bu gel gitler nedir bu muamma ? Kokusunda kayboluyor insan huzur veriyor ruhlara . Buğusu kader oluyor lâhzada.... Söyle erguvan .. Neden mor çiçeklerini toplayıp gidiyorsun . Mezar başlarında rengini mi sessizce döküyorsun. Gidiyorsun Konuşmuyorsun Güneşle ve arzla sohbet mi ediyorsun? ..... Meryem Karapınar |