Hani gel demiştin ya geldim işte , yuva ne demek ya rab.sanki yaşam geçerken ayağımın kaydığı ve derinliklerine düştüğüm bir kuyuydu şimdi bu kirli solukta bu gaflet çemberinin orta yerinde yanıyorum ya rab siyah enginlerde çırpınıyorum bir boğa gibi savaşmaktayım bu kirli arenada inanılmaz bir sükutum içimin kimsesiz sokaklarında gizli bir Çağlayan gibi.artık gitmeliyim derken başlıyor yeniden hep yaşamım acılıyorum her şeyi acılıyorum her şeyi sağımda sen solumda sen soluduğum havada sen kimse bilmiyor o kutsal bileşimlerin yankılandığı kelimelerin yetersiz kaldığı yerdeyim seni arıyorum her gözyaşımda kimse yok ki senden başka kimse yok aç kapılarını ben kaldım dışarıda kurtların çakalların arasında al beni beni al o kutsal aşkının bitmeyecek olan sonsuzluğuna acıktım nuruna insan oluşumun gereğini ver bana beni böyle çaresiz böyle yalnız bırakma yalnızca kendini yaşamayı bilen biri miyim ben söndükçe ışığım karanlıklara siper alan o sonsuz uzak noktada çırpınıyor bir çare yüreğim incindim yokluğunda sevgisizliklerin senden dökülen biriyim ben sana muhtaç sensiz bir hiçim karanlık kalbimle kirli ellerimle sana doymak bilmeyen bir ruhla kapında umut dolu benliğimle sana geldim işte iste dedin ya istiyorum işte bana seni ver ya rab dokun sevgiye aç ruhuma bana merhamet et beni affet affet beni ya rab günlerden öyle bir gün ki dua soframda gözyaşım kahvaltım leziz bir acıyla doluyor hep aç ruhum hazin bir aşkın hasreti içinde yanıyorum camlardaki buhar gibi kayıp gidiyor Damla Damla ruhumdan günlerden öyle bir gün ki bir yanım yerde bir yanım gökte küçücük mabedim de binbir gece yalnızlığında bağımda yarım kalmış anneliyim sana hasretimle kimsesizlerin kimsesine geldim uykularım yarım çok mu meylettim Ben bu yaşama çok mu güldüm ana mı oldum ben bir süre uçurdular mı beni kuş gibi yuvadan uçtun mu çarpa çarpa duvarlara incittiler mi beni yuva ne demek ya rab ya mutluluk hiçbir şey miyim ben kimler döktüğü yüklerini yaralı bağrıma kimler ağlattı acıyor içim yokluğunda sevgisizliklerin yaşam avuçlarında gizlediğim bir dua gölgesinde ruhumun dualar silahımdır sahibim sen ben bu dünyadan olmayan meçhul bir karaltayım işte laşıldıkça ulaşılmaz olan bir aşkım pençesinde çırpınıyor sana aç ruhum kapına geldim kimsenin duymadığı kimsenin görmediği yerdeyim sana geldim hani gel demiştin ya hani iste ya kulum demiştin ya istiyorum ya rab Bir Sevgi istiyorum sana gelecek dünyada kalacak kadar aşk sana yetecek kadar aşk anılacak kadar ama istiyorum kapındayım bir çare belki yüzüm yok istemeye belki hak etmiyorum ama yok senden başka bir kapım bana seni ver ya rab hani gel demiştin ya hani benden bir şey isteyen yok mu demiştin ya geldim işte istiyorum bana seni ver ya rab Gülnaz YORULMAZ