Ödüm Kopuyor
Sevdaları gömdüm özlemini yitirdiğim
Menekşelerin iç çekişine şahit oldu akşamlar Bir zamanlar gelmez diye irkildiğim Gecelerde başıboştu semada yıldızlar Beni bulduğunuz yere götürün Örtün üzerimi soğuk rüzgârlar esiyor Yeis’e düşüyor ümitle sarıldığım her gün Yarına olan inancım bir bir azalıyor Kime gitsem başka bir yol olmalı tercihim Hatalarım ile müstakil yalnızlığım ahbap oldu Hafife almayın durum hakikaten vahim Balkonuma renk katan çiçeklerim soldu Bir bakıma utancımdan kıvranıyorum Zayıf yanımdan vuran güçleniyor Mevsimlerden kış mı neden üşüyorum Güvendiğim dağlarıma durmadan çığ düşüyor |