ELİF GİBİYalanın gözlerinden aleni okunuyor Saklamaya çalışman işe yaramıyor ki İki yüzlü davranman kanıma dokunuyor Kendin ile dalaşman işe yaramıyor ki Elif gibi dosdoğru durabilmek insana Yaraşan en hakiki meziyettir bilesin İkilemler içinde kalmak zul gelir cana İkrah varsa sinende biran önce silesin Olan biteni görür o kudretli yüce Hak Zamanı geldiğinde çıkacak gün yüzüne Giz baki değildir ki aşikar olur mutlak Yalanı harmanlayıp katmayasın sözüne Gönül gemisi bile ikilem sularında Yola çıkınca batar menziline varamaz Aşk elması yabansa sevdalının dalında Helal olan ağacın gövdesinde duramaz Yâr uçurumdur derler ve ya yarendir derler Sırat köprüsü gibi geçilmesi muamma Yâr sır küpüdür derler içten yerendir derler Ya musmutlu ediyor ya da boğuyor gama Sırtını dayadığın sevgili dağ olmalı Şeytanla iş tutan baş olursa yıkılır can Konduğu bir yüreğe sadakatle dolmalı Sadakatsiz çıkarsa bedenden çekilir can Mehmet Kılıçel Soğukdoğulu |