İÇİMDE SIRADAĞLAR
İçime yöneldim .
Öyle tüneller Gördüm ki! Aşamadığım, Öyle dağların zirvesine Ulaştım ki! Yolculuğumda... .... Kendimi imar etmeye Çalıştım. Yolculukta, tanıdım Adım adım benliğimi. Öyle misafirler gördüm ki İçimden "Cennetlik insan"diye bildim gönül telimden. İnsan insanı en yalın hâliyle Yolculukta tanımalı . Tanıdıkça farkına da varmalıydı. Yar mıydı? Yâr mıydı? Diye düşünmeli... .... Bir muhayyile sandığım vardı , Umutlarımın arasında . Arkamda güçlü ve güvendiğim. Bir zaman yolculuğuydu Yürüdükçe... ... Dervişliğin manasını idrak ettiğim Adımlarım da tefekküre daldığım .... Dağlar.! Yalnızlığın tek başınalığın olmadığı. Rical ’ül gayb makamının bilgeliği. Bir insanın sığınağı , barınağı...... ... Dağlar! İnzivaya çekilmenin ruhu . Menzile kavuşmanın anahtarı .... ..... Dağlar! İçimdeki yolculuğumun hilâfeti. Dert ortağım , Kederimin , hüznümün Feryadıyla. Kayalara tutunan Rabıtayla insana bağlanan .. .... Gurbete set çeken Başı dumanlı ,efkarlı dağlar. Yolculuğumun tipisinden kurtulamadığım . İçimdeki hasretlere pranga taktığım ... ..... Yüce dağlar .... Erimedi karların içimde. Gönlüm sevgiye doydukça, Yandı kor oldu Yol oldun bana dağlar... ..... Sen yolculuğumun adı. İnzivam. İçimdeki benliğimin yolcusu . Hiçliğime döndüren Vahiyle mikat eden .. İnsanlığımı hatırlatan Hırçın ve özgür dağlar .. Meryem Karapınar |
Yolculukta tanıdığımız kim varsa bizim imtihanımızdı. Dersimizi aldık ve Yaradandan başka gerçek dost olmadığını anladık..
Dağ gibi aşılmazları aştık yolcu da yorgun şimdi..
Tebrikler sevgilerimle şairem.