Kâder..
Âkl akla ziyan verir
Hapsetmez Gözlerini prangalarda Unutmaz Âkl akla aşık Kalbi küstürmez Gözlerini iple boğmadan Âkl akla kader bağlar Güç verir Doğasında sırtında erirken Kem küm gülmez Kalp kalpte tutsakken Köşelerde kalır Huzurla ağlayanlar haricane Bülbül güle vaveyla çıkarır Yaprakları dökülünce Yaz gelirken Aşk maşukta hicran Bahara hasret yaşama ümidiyle.... Yalnızlıkta cehennem dört Cennetinde istiklal ikidir Bilirim Beni üşür gibi gör En soğuk buzlarla Gülistanlığına bağla En güzel hüzünle.. Yok eğdirerek başını Var söyle kaderimize Sen ve ötesi dünyada Aklımın baş ucunda Unutamıyorum Kalbimin esrarlı yerinde Sana doyamıyorum Eğilmek muradım.. Sende olsun kıblemiz Gözler dolsun cüssemiz gömleği yırtık Giydirdiğin gönüllere Efkardır dökerim Öteki bir cürmüm sadakatinde Pi sayısı kader öykümüzde Vaveylâ çıkarır bedduayla Sevdamız Deruni bir yakada Denize akan mahcupluğun semazeninde Bir türkü çağlanış kulaklarda Feri inen gözlerde Bir dua misali Yâğmursun gönül hârıma Nimet olsun karnı sözcüklere kaşıyanlara Hasreti turnusol rengiyle karıştırıp Ağaca bağlanan boğuk boncuklara Güneş gibi gel nârıma Ay gibi karanlığımda Sana saklıyorum Dönüşü bülbül lisanında Ser veren huzurun sabahında Leyletül nişandın ârıma Bir ney gibi kulaklarda Gücü verem kondurma derdinde Uzayan bir dirençsin Bukalemun kalbinde atışlara S’okulduğun nazımda Çürük bir kemik ilâ Sarfettiğim zamansın yârıma Ağlamak düğümlenir boğazımda Gül gibi bülbüle setreylenmişsin . Cemâlinde lutfunla kal’ayım Cürmünle yakayım Nazarında bir içsem Boğulmuş adna yâr iken Küs yanayım zararıma Bulutlara nağme süren aşk mıdır Zül kalayım zülfikarına Yusuf kuyusunda bir lâlken Hangi duada erdiyse Yângın olayım cehenneminde Sür ile kal yânımda yârıma Sana çok ateş gibi zelalken Çok çok çok çökerek Öpüyorum elinden Ve aşkı bir yok ile satarak sana delalken Gezgin imgeler... |