2
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
302
Okunma
Ağarmış saçlarım mı, mevsimler mi günahkâr;
Seni hep ilk baharlar, beni kışlar kucaklar?
’Aşk çağım geçti’ derken, tattım kara sevdâyı,
Düşlerimde yalnız sen, gözümde gözlerin var.
Şimdi bütün duygular, bende hep hüznün dengi,
Güneş, mehtap, gün, gece; hep gözlerinin rengi.
Şu yorgun yüreğimde çırpınırken bu sevgi;
Gönül bana sitemkâr, ben kadere isyankâr...
Zaman sustursa bile şu bülbül-ü şeydâyı
Yüreğime eş ettim ben bu kara sevdâyı.
Ne bülbül gülü sevmiş, ne de Mecnun Leylâ’yı
Şu ihtiyar gönlümle seni sevdiğim kadar.
Ünal Beşkese
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz