BOŞ BİR ODA KALPLERİMİZ
Bu şehrin her bir köşesi ikimizi anlatıyor
Hangi yöne baksam izler anılara karışıyor. Şimdi ne sen, ne ben kaldı,bozuldu yeminlerimiz Bir mezar gibi karanlık ve sessiz gönüllerimiz. Göçüp gitti bütün kuşlar küsüp sevdiği sahile Bitti Eylül masalları artık gözyaşı nafile. Şimdi ne ses, seda kaldı, yoruldu ümitlerimiz Çoktan karıştı maziye yaşandı bitti sevgimiz. Üç kıtalık bir şiire konuymuş meğer duygular Bir yıkım sessizliğine büründü bütün korkular. Şimdi ne yer, ne yurt kaldı, kovuldu hayallerimiz Her köşesi cam kırığı boş bir oda kalplerimiz. |
Saygı ve selamlar.