KÜSTÜRDÜN BAKIŞIMI
Uzakta olsan da hep duyuyordum sesini
Getirirdi rüzgârlar kokunu nefesini Seni taşıdım seni, yaşarken ve ölürken Aç seni bulacaksın göğsümün kafesini. Taşıdığım en ağır en beklenmedik sancı “Belki bir gün” Ümidi pusuda bir yalancı Yokluğunun yerini tuttu sabrın inancı Gelmesende aramam hayalden ötesini. Ah ettikçe sızladı yaram indi derine Hapsoldum yokluğunun en olmadık yerine Küstürdün bakışımı o zalim gözlerine Artık çalıp söylemem bu aşkın bestesini. |