İki kalp iki kırgın kalp
Örselenmiş yıpratılmış
Aşkın "yegan"makamında
Ömrün çilehanesinde
Vuslatı toprakta umarken
Merhamet denen o duygu zerresine
Rast gelince
Kör ve sağırken nice duygulara
Şefkat musikisinde
Birbirlerini görmeye ve duymaya
Başlarlar...

Yaralı kalbin biri
Diğer yaralı kalbin sesini duyar
Hisseder yüreğinde
Seni ben
Seni ben "yarandan" tanıdım
Ne kadar "aşinayım yarana"...

Öteki kalp
Yaranı görüyorum
Tüm sakladıklarını
Tâ şuramda hissediyorum...

İnsan olmak
Merhametli olmak
Bazen yanlış ellere denk gelince
zaafını göstermek
oluyor
Ve o zaaften seni "ince ince" oyuyor
Şefkat ve sevgi yoksunları..
Bazende bu sevdiğin oluyor işte.

Belki "gönlüm gönlüne"
"Gönlünde gönlüme" şifa olur.
Hem insan dediğin tenden ibaret değilki
"İnsan insana şifadır"da
Belkide biz şifayı yanlış yerlerde aradık
Sevgi ve merhamet yoksunu kalplerde.

Gel çıkalım cesetlikten
Vuslatı mahşere beklediğimiz
Hikayeleri bırakalım artık
Havale makamının sahibine havale edip
Kapatalım o eski hesapları
Gel biz yeniden başlayalım
Korkuları boğalım dipsiz bir kuyuda
Yeniden öğrenelim
daha güzel sevmeyi, sevilmeyi...

Kimbilir belki
İçimizdeki o ’merhamet ve sevgi"
Gönüllerimiz ısıtır
Artık kıymet bilen ellerde çiçek açar
kalbimiz
Var mısın?
Cesaretin var mı?
Yeni bir merhabaya daha ...

Hadi uzattım ellerimi
Uzat ellerini tut yüreğimden
ve bana yürekten bir "merhaba" de.
Elimi tutarsan, tutmasını bilirsen
Yüreğini ölene dek taşırım.
Hadi uzat ellerini tut yüreğimden
Bende sımsıkı tutayım seni tâ yüreğinden
Umutla..
Duayla..
Şefkat ile..
Ve sevgiyle...

17/04/2022

Nevin Aktekin Gülfirat