KARA BAHTIM
Aniden gözlerimden süzülüyor gözyaşlarım
Gecenin esaretiyle boğuşuyorum Vücudum titriyor, içim perperişan Şu çileli başımla yapayalnızım... Sevdiğimle ekmeğimi paylaşıyor Onunla kötü günlere perde çekiyordum Şimdi, hasrete gebe kaldı içimin her zerresi O yok artık yok, bırakıp gitti beni... Uzun uzun düşünüyorum her kelimeyi Benim için hayatın ne tadı ne de tuzu var artık İçimde kopan binlerce fırtına taşıyorum Gözyaşımı tutamıyorum, yutkunamıyorum... Alın yazım demek buymuş Karabahtım beni yerden yere vurmuş.... Onun gidişinden sonra ağır ağır yürüyor Tane tane konuşuyorum. İçimde bir acelecilik yok Her şeyi zamana ağırdan satıyorum... Ruhum yorgun, nefesim solgun Gövdem ağırıyor Yorgunum hayattan, gerçekten çok yorgunum Çok ağır geldi bu ayrılık bana çok İçime sığdıramadığım merhabalarla kalakaldım Beni duyan Beni anlayan var mı? Mehmet Öksüz |