On Dört Ayar GelmeyişinUmudumu ipten alır lokomotif sesi İstasyona yalın ayak koşarken hayalim Bahar kendi kumaşından elbise biçer Kırk yamalı kaldırımlarıma İğde zamanı gelir aniden Gönlümü tırmalar o koku Kıraç sevincimin derisini öper yağmurlar Alt kattan yüzüme merdiven dayar Sahici bir gülümseme Kuşlarla barışır dallarım Yarı yolda Pınarın yerini sorar ceylanlar Etrafımdaki Şarkı türkülerde başlar Bir telaş bir koşturmaca Prova yaparım Heyelanla dökülür hoş geldin toprağım Ayaklarının dibine Mihenk taşına sürtmem Bakır değil Besbelli on dört ayar gelmeyişin Yarısı gidilmiş anlamlar Geri döner nar çiçeği yarama İşittim diyar diyar gezermişsin Hemde trenle |