insan ve sadık yarı kara toprak ikisi birbirlerine hayat bahşeder ilk önce toprak insana can verir sonra insan toprağa
toprak denince akla memleket hasreti gelir baba ocağından kopmuş başka diyarlara hayat bulmak ümidiyle yol almış gurbetçiler gelir
toprak kokusunu doya doya ciğerlere çekmenin hasretini çekerler çoğu vakit üzüntü ve gamlarını toprağa akıtmanın özlemiyle yaşarlar
evleri yıkılmış, bağı bahçesi viran olmuş kalpleri tarumar edilmişler gelir akla kızgın güneşin, yağmurun, rüzgarın altında sebebine bir mana veremeden yıldızlar gibi kayıp gidenler gelir
ensar muhacir gelir akla inancını, onurunu, korumak için kök saldığı toprakları terk edenlerin hüzün dolu hicret hikayeleri gelir akla
her insan mültecidir aslında bir gün öz toprağından kopup gitmek var başka bir menzile yönelmek bambaşka seferlere çıkmak
en dertli zamanlardan en huzurlu vakitlere kadar susuzluğumuza su açlığımıza aş sazımıza ses olur toprak ilahi bir haz olur nağme nağme
toprağa gömülür her şey toprağın altında çürür, erir kaybolur gider sinesine gömülenleri yok etmez sadece özlerini değiştirir yeni hayatlara dönüştürür
aşk, şevk, heyecan verir nice nice tohumlar fışkırır filiz verir boy verir devasa ağaçlar dallanır budaklanır bir yanda rengarenk çiçekler, meyveler bir yanda yağmurlar, mevsimler gökyüzü ve deniz topraktan nesiller zuhur eder muhtevası başka husulü başka
güneş batarken sükunet tezahür eder kızılımsı bir dinginliğe bürünür toprak yüzü hepten karanlığa bulanır gece sessizliğe gömülür dünya
bahar renkleriyle sevişir çiçekler üşürken, soğuk rüzgarlara açık mevsimsiz bahçeler çatlak toprağı öper yağmurlar ve sonra vuslat anı toprak dere yataklarında denize koşar
rüzgarın sesi gelir uzaktan gökyüzüne nefes kadar yakınken toprağın kokusu gelir en yangın saatlerde bulutlar gölge olur çiy düşer toprağa ve sonra gün boyu seyredilir rüzgar dalgalı tarlalar ay ışığının açtığı o sonsuz yollar her gece
bir yanda yolculuk bir yanda yol bazen uzak bazen yakın bir mezara dönüşür toprak bir ana gibi sarıp sarmalar
bir vakit gelir önce akan sular çekilir bağlar sararıp solar kara bulutlar kaplar gökyüzünü gittikçe şiddetlenir rüzgar tufanlar ortalığı kasıp kavurur yedi gece sekiz gün kül gibi savrulur toprak
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
toprak kokar insan şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
toprak kokar insan şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
bir vakit gelir önce akan sular çekilir bağlar sararıp solar kara bulutlar kaplar gökyüzünü gittikçe şiddetlenir rüzgar tufanlar ortalığı kasıp kavurur yedi gece sekiz gün kül gibi savrulur toprak
elbet toprağa dönülecek bir gün ve sonrası sükun
Baştan sona muhteşem duygularla yazılmış müstesnâ güzellikteki yürek sesinizi gönülden kutluyorum tebrikler üstâdım. Kalemine ve yüreğine sağlık diliyorum. Sonsuz selam ve saygılarımla. Hayırlı Ramazanlar diliyorum. Allah'a emanet olun.
Kıymetli Şairim, Güzel Eserinizi Can-ı Gönülden Tebrik ederim Kalemin yüreğin var olsun. Nice güzellikleri, Yüce Rabbim yüreğine nakşetsin, Kaleminle bütün insanlık fark etsin. Sağlıklı bir yaşam, Huzur dolu bir ömür dilerim Saygıkar,Sevgiler,Selamlar yolluyorum.
Harika ötesi bir şiir.. yürekten alkışlıyorum kaleminizi...toprak candır.. önceleri deniz severdim, denizi illa ki görecektim ,denizin olmadığı bölgeler bana hep korkunç,kuru ,yavan gelirdi..şu son iki üç yıldır toprak, ağaç , orman seviyorum.. bildiğiniz su gibi ekmek gibi tabiatın içine girmek ve ağaç gövdelerine dokunmak toprağı koklamak canım çekiyor..sanki orada benim özüm var ve toprağın altına girmekten hiç korkmuyorum..aynı annesine koşan çocuk gibi bağrı geniş bir anadolu kadını gibi bakıyor bana toprak..çok seviyorum, toprağın büyüsü bambaşka İlyas hocam..sabah sabah ne güzel bir şiirdi bu böyle içimize Nisan yağmurlarının ıslattığı o toprağın muhteşem kokusu gibi nüfus etti..
Mahir kaleminiz hep yazsın..Aşık Veysel Şatıroğlu 'na sonsuz saygılarımla minnettle anıyoruz..
Şiiri okuyup Üstündeki resmi görünce; İçimden bir ses, buralar sana yabancı değil, diye fısıldadı kulağıma... Belki de ayak izlerim vardır diye düşündüm bende. Sonra "Orda bir köy var, uzakta O köy bizim köyümüzdür. Gezmesek de, tozmasak da O köy bizim köyümüzdür." AHMET KUTSİ TECER t şiiri akıldı aklıma... Zaten Bizim köyümüz değil ne varsa Anadolu'da
en sevdiğim koku baharda ısınmaya başlayan toprağa düşen bereket damlalarının etrafa yaydığı kokudur... eskilerde varı yoğu toprak olan ve toprak satmanın tabu olduğu dönemleri çok geride bıraktık şimdilerde toprak denince insanların aklına mezar gelir oldu halbuki toprağın bir ana bir yar olduğu unutuldu. tevafuk mu desem bilemiyorum üç aşağı beş yukarı ayna temayı işleyen bir şiir hazırlamış, olgunlaşmaya bırakmıştım...bu ara yayımlayabilirim sanıyorum ömrüm olursa. bu konu çok hayati bir konu, her şairden gelmesi gerekirken sadece Merhum Veysel Şatıroğlu'ndan duyulmuş olması da ayrı bir üzüntü kaynağıdır...toprağın betona tercih edildiği günümüze şiiriniz bir ilaç gibi gelmiş... severek okudum...tebrikler ve saygılar sunuyorum...
halilşakir tarafından 4/8/2022 10:33:57 AM zamanında düzenlenmiştir.
toprak denince akla memleket hasreti gelir baba ocağından kopmuş başka diyarlara hayat bulmak ümidiyle yol almış gurbetçiler gelir Tebrik ederim Yüreğine kalemine emeğine sağlık
bahar renkleriyle sevişir çiçekler üşürken, soğuk rüzgarlara açık mevsimsiz bahçeler çatlak toprağı öper yağmurlar ve sonra vuslat anı toprak dere yataklarında denize koşar
Uzun bir yolculuğa çıkar gibi üşüyor kelimeler yeşeren yapraklar düşüyor sanki sözlerden yüreğe
Usta kaleminize emeğinize yüreğinize sağlık değerli üstadım selamlar saygılar
Bu çok güzel dizeleri günümün şiiri olarak seçiyorum
Merhaba değerli dost Güzel bir eser di okuduğumuz Kutladım kalemini, yazdıran yüreğini ve eserini Gönlün huzurla dolsun, tüm şiirlerin benzersiz olsun Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, sağlıcakla kalasın
önce akan sular çekilir
bağlar sararıp solar
kara bulutlar kaplar gökyüzünü
gittikçe şiddetlenir rüzgar
tufanlar ortalığı kasıp kavurur
yedi gece sekiz gün
kül gibi savrulur toprak
elbet toprağa dönülecek bir gün
ve sonrası
sükun
Baştan sona muhteşem duygularla yazılmış müstesnâ güzellikteki yürek sesinizi gönülden kutluyorum tebrikler üstâdım.
Kalemine ve yüreğine sağlık diliyorum.
Sonsuz selam ve saygılarımla.
Hayırlı Ramazanlar diliyorum.
Allah'a emanet olun.