dön...
Ne şiirler yazdım sana
Bitmeyecek bir şarkı dudağımda... hiç bıkmadım! Yazdıkça seni, Özlemim diner sandım, Bilemedim işte her hecede seni andım... Mutlu musun dedin .. _tabi ya ne sandın? O sahte gülücüğün altında binlerce acı sakladım... Kalbim ağladı... hiç susmadı! Ama hep içimde yaşadım Kimse bilmedi... Siyah bir kefene sardım ruhumu, Kimse görmedi! Nasılsın dedi seni tanıyanlar Nasıl olacağım iyiyim tabi ki dedim... Oh be ağır bir yüktü o... Şimdi mutluyum dedim... İnandılar! Yalan söylemeyi senden öğrendim nasıl olsa... KandıLar... Bilirdim duyacaktın sevinç kahkahalarımı... Hep gizli tuttum acı çığlıklarımı... Olur ya hani mutluymuş bensiz deyip üzülürsen... Pişman olup geri dönmek istersen, Çok geç sanma! Dön yanmak neymiş öğreteceğim... Boyunun ölçüsünü göstereceğim sana...! |
Dertleri verip de, kara bağlatır.
Yüreği küçüktür, yakar dağlatır.
Kıyamam guzuma, dönmesin geri.!
Ayşe guzusu, güzel şiirine hep böyle dörtlükler bırakıyorum, biraz gülümse diye. Şiirlerinden anladığıma göre o ateşi artık hissetmiyorsun. Ama çok köü bir durum ortaya çıkıyor. İntikam hissi. Kısasa kısas diyorsun, ettiklerini çekmesi lazım diyorsun. Sen birşey yapmasan da seni üzenler bir gün olur ettiğine pişmanlık duyar ve birisi çıkar karşısına feleğini şaşırtır. seni mumla arar olur. Kutladı abisi güzel şiirini saygılar bıraktım sayfana.