SEN YİNE YOKTUN
Açtığın yarayı, kuruttum sanma
Saranlar el oldu, sen yine yoktun İstersen adımı, daha da anma Unutan dil oldu, sen yine yoktun Veren Allah elbet, bize nusreti Dilerse lutfeder, sonsuz haşreti Bitmeyen çileyi, bunca hasreti Savuran yel oldu, sen yine yoktun Bunca yıl ağladım, şahittir kaşlar Başlamadan bitti, hayaller, düşler İnip yanağıma, süzülen yaşlar Gözümde sel oldu, sen yine yoktun Değişen bir şey yok, hâla sızımda Özlem çiçek açtı, bahar, yazımda Mızrabım vurdukça, dertli sazımda İnleyen tel oldu, sen yine yoktun Deli ırmak gibi, coşmak istedim Bütün engelleri, aşmak istedim El ele seninle, koşmak istedim Bu seven del oldu, sen yine yoktun Kurtulamadım ki, canım sıkmaktan Bitap düştüm her gün, acı çekmekten Gözlerim bozuldu, yola bakmaktan Duygular çöl oldu, sen yine yoktun Lüzumsuz acıyı, ben onda tattım Çırpındıkça daha, derine battım Kurtulmak üzere, elim uzattım Kırılan dal oldu, sen yine yoktun Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ NUSRET : Allahın yardımı, üstünlük başarı HAŞR : Kaynaşma, buluşma |
Yüreğine sağlık.
Daha güzel ve kalıcı şiirler dileğimle,
Selamlar sevgiler.