Sinema filmlerinde, dizilerde şiire çok yer verilir. Şiirsel söylemler, nakaratlı, vecizeler çıtayı yukarı çıkaran başat ögelerdendir ki bu bilinir.

Okuduğum bu esere sinemasal şiir desem herhalde yanlış olmaz. Harikuladeydi. Dış çerçeveyi kamera çok iyi merceklemiş, Işık olayı biraz noksan kalmış, mesela, çay içmek için oturulan kafeye gidiş zamanı güneşin durumundan dem vurulabilirdi belki. Ayrılırken de aynı şekilde mesela ikindi vakti gün batımı, bulutlar gölgelenirken, sonrası yıldızlar, ay göz kırpmaya başlarken gibi gibi olabilirdi diye düşünmeden edemedim.

Görüntü kalitesine gelirsek, iki kişinin, tanışma, belki barışmak, belki bir ilişkinin temelini atma girişimine yönelik davranışları ile birlikte bunlara yapılan anlamlandırmalar ( espirili bakış açısıyla ) ve şiirin gelişme bölümünde vurgun bir biçimde şiire katılan lirizmle birlikte muhteşemdi. En güzeli de " şirkete çayları kilitleme" :) İnşallah mimlenmemişsinizdir :)

Her şey bir yana, şiir dilinin sinema ile örtüştürelerek , her iki sanat dalının birleştirilmesiyle meydana gelecek eserler okuru şiirin atmosferine daha çok yakınlaştırıyor. Ben öyle oldum mesela hemen arkanızdaki masada oturuyordum. Beni görmediğiniz için şiirinizde yer vermemiş olmanız doğal :) Mimiklerin spor yapması, parmakların birbiri etrafında stres çevirmesi benzetmeleri güzeldi.

Araya serpiştirdiğiniz lirik ögeler anlamsal ve duygusal temayı tamamlayıcı unsurlar olarak yerlerine çok yakışmışlar.Şiirin sonunda mücadele etmenin, yılmamanın, umudun daim kılınışının altının çizilmesi de finale yaraşır bir güzellikte etkiliydi.


Ne diyeyim. Çok beğendim gerçekten. Yürek sesiniz ebedi olsun değerli şairim.Umut daim olsun.
Selam ve saygımla.