SİGARA
Kırk yıldır seni cebimde taşıdım
Boşuna paramı ALDIN sigara
Sen değilmişsin benim arkadaşım
Beni dertlere sen SALDIN sigara

Parasız kaldım beni borca soktun
Eşe dosta sevimsiz nahoş koktun
Hasta iken benim yanımda yoktun
Kaz gibi sen beni YOLDUN sigara

Üzülünce yaktım, neşemde yaktım
Yıllarca sana evlat gibi baktım
Bırak beni gayri ben senden bıktım
Nere gitsem beni BULDUN sigara

İçenleri derde belaya soktun
Ciğerlere katranlarını döktün
Tiryakini tuş edip yere yıktın
Şifa değil zehir OLDUN sigara

Yanımdaydın her bayramda düğünde
Yakardım her yemekte her öğünde
İftarda hatta Ramazan ayında
Soframa davetsiz GELDİN sigara

Verdiğim parayla bir ev alırdım
Yer içer lüks otellerde kalırdım
Arkadaşım diye boşa sarıldım
Sen bana hep düşman OLDUN sigara

Ağzımda diş koymadın hep sararttın
En sonunda hayatımı kararttın
Tutup yolun sonunda beni sattın
Hayatımı benden ÇALDIN sigara
*
Şair Ebuzer ÖZKAN