Kötü olan ne varsa yakışana bırakıp
Ne birine hinlik et, ne birine tuzak kur
Gönlüne dost seçerken tavırlarından çakıp
Sana tepeden bakıp hor görene uzak dur


Mâbûdun rızasını gözetip muradında
Resûlünü örnek al Rahmân’a taatında
Gün be gün haddi aşıp arsızlık sanatında
İblis’in suratında nur görene uzak dur


Vazifesine göre; biraz ya da bol kese
Yaradan var ederken akıl vermiş herkese
Tıkayıp kulağını Hira’dan gelen sese
Kendisini İblis’e er görene uzak dur


Her kim ki kovulmuşa olmuştur emir eri
Ne anlatsan beyhûde; kalmaz zerre tesiri
Gafletin sahnesinde oynayıp başveziri
Asi nefse esiri hür görene uzak dur


Samimiyet ve niyet; budur her işin başı
Şayet niyet halisse boşa gitmez uğraşı
Mazlumlar yaşar iken baharda en zor kışı
Zalim ile savaşı şer görene uzak dur


Kartallara düz gelen karınca için yokuş
Görünen manzarada açıya bağlı bakış
Esfel-i Safilin’de bahardan yazdan nakış
Cennette zemheri, kış, kar görene uzak dur


Belliyken dört Kitapta helal lokmanın yeri
- Alaya alıp dîni, kıyameti, mahşeri -
Bu uğurda çatlayan o mübarek elleri
Alınlardaki teri kir görene uzak dur


Aldanıp asırların değişen havasına
Varsın ihanet etsin hainler davasına
Bakıp yalan dünyanın alımlı ovasına
Bu hânı hevâsına dar görene uzak dur


Akıbet ders verirken kabirden vaaz ile
Ne işin var oyunla, hevâ ile haz ile
Yanlışı doğrularla karayı beyaz ile
Mü’mini yobaz ile bir görene uzak dur


Bırak bezesin gafil benlikle gururunu
Secdelerde ara sen ruhunun huzurunu
İnatla çiğneyerek insanlık onurunu
Yaradanın Nûr’unu zor görene uzak dur


Mecit Akturk


*** ŞİİRLERİME -MÜMKÜNSE- ELEŞTİRİ HARİCİNDE YORUM YAPILMAMASINI RİCA EDİYORUM...***