Islak kirpiklerimle
hüzün şiirleri yazdım yatağın örtüsüne

Gitmeyen ten kokun
Dokumaya sürgün gecenin neftisine

Gül yüzün dolanır anılar da
gamzen tebessümün gülüşün de

Yorgun ve ezilmiş insanlığımın kenarından akan düşlerimde
***

Dışarda hüzün yağıyor
kadere damla damla damlıyor inat

Dertleşirim kendimle,
yalnızlık akar tenhadaki öpüşümde

Ve semaya kanatlanan
ayrık otuyla hayalimin ölüsünde

Mevsim değişmeden
soluksuz ayrılık girer söze, heceye

Gözlerinin kahve tadında
Nargilenin dumanlı nefesi karışır geceye

Hicrana düştük
hicran bize düştü yar gökten araya

Kan emicilere fırsat
üşüşür sargısız kalan yaraya
***

Şimdi sürün misk tenine
kendini anlatan bütün kokuları

Sök at hadi, sürme diye çektiğin
gece gözlerindeki titrek korkuları

Tak hüznü saçlarına,
ör ilmekle yüreğine kadar sarkıtarak

Sesindeki sevinçle inleyecek
Gökteki avizeler haykırıp nara atacak

Sen gelince Yar sen gelince...
mevsimler değişecek, ay tutulacak

Ay kanatlanıp inecek
her sabah gönlümde doğacak

Ay bana Yar, sen gibi ay olacak