Pencere
Tütsülenir ekmeğin buğusu
Tütsülenir annesiz çocukların yüreğinde her şeyi mahveden bir şey Gözyaşı ve kader Annemin şalvarında yaşamak ve gün batımı Hayat Beni sırtıma yüklediği dinmeyen bir sancı ile tanır Toprağı belleyen Toprağı merhametle hırpalayan pazularımdan dökülen aşk değil Aşk değildir Geceleri koynuma avrat diye aldığım Acıdır hayatın bana verdiği karşılıksız o duygu Beni yoran Beni Bitmeyen bir şey ile sıvazlayan Tek başına olmanın verdiği bir dargınlık Penceremde çocuk sesleri paslı ve namlu Ömer Altıntaş |
Tebrikler Saygıdeğer Üstadım... Anlamlı ve güzel bir şiir,kutlarım...Selam ve saygılarımla...