Vuslat Uğruna
Gönül göçü varmış, girdik kervana,
Aşmadık ne bir dağ ne çöl bıraktık. Vuslata erişmek, kalmaz divana Umudun üstüne hep gül bıraktık. Bir medet bekledik aşk güneşinden, Hayaller yürüyor, biz de peşinden. Sual sorulur mu Rab’bin işinden? "Güneşin ardında hilal bıraktık." Yaşanır, değişmez alın yazgısı, Bozulmaz, sırası ya da dizgisi. Avuçlarda gizli kader çizgisi Uzattık, dostane bir el bıraktık. Çağlar ötesine gittik beraber, Ne Leyla’dan iz var ne Kays’tan haber... Üstümüze çöktü derin bir keder Yükümüz hüzündü bol bol bıraktık. Yürekler parçalı hem de kırk yama, Bakınca hep sisli, bulutlu sema... Gözyaşı akıttık çöldeki kuma Hem serap bıraktık hem göl bıraktık. 16.03.2022/Konya |