Yoksun
bazen senin gittiğini unutuyorum.
en sevdiğin şarkıyı duyuyorum sokakta, sonra, koşarak içeriye giriyorum sen yoksun! bir otobüs durağına gidiyorum, simitçi gelip geçiyor, taze susam kokusu ile... sonra! sonra yalnızlığım geliyor aklıma, sen yoksun! sonra! yeşil bir orman yeşil yapraklar yeşil ağaçlar görüyorum. bir masa, bir bank bir adam, bir kadın ve bir köpek... konuşuyorlar biraz mahcup. sen geliyorsun aklıma. hızlı adımlarla ilerliyorum, göz göze geliyorum... sen yoksun! seni buluyorum sonra! sonra yoruluyorum seni bulduğum yerde yitirmekten. ansızın uçup giden hayalin gözlerimdeki bütün ışıkları söndürüyor... gitme diyorum gitme kal! hazır değil ruhum bu ayrılıklara. ümit içinde uyanıyorum. sen yoksun! sen niye hep yoksun...! |