İLK GONG

Avuç avuç bulgur atıyor
Yelveler gelir mi diye babam
Av köpeklerinin serüvenine ortaktı yabani otlar
Ya sazanlar
Sessizlik isterdi karanlıkta
Rüyada bile bilet keserdi sinamaya
İlk gong çaldığında öpüşler donardı Şan sinamasında

Kapıların gıcırtısı kalmıştı aklında
Ruhu hangi ara dört köşe olmuştu hatırlamıyordu babam
Çığırtkanlar sende mi Brütüs diye tekrarlıyordu
Limon ağaçlarını görünce bahçede
El feneri benimsiyordu tuttuğu eli

Bazı bazı koşuyor kilere yağmur yağıyor mu diye babam
Avare filmindeki karekterlerle birlikte
Nedense ağıtlar yakan güneş
Süt dişine dokunuyor o vakit
Yastık altında parselleniyor çocukluk halleri
Çıkılanmış hüzünleri kadar masum

Ninesi dolaşıyor yine kör gözleriyle yalnızca artık yatalak değil
Soruyor görüyor musun
Görür gibiyim emme diyor
Gazetenin hışırtısına dikkat kesilip
Ben seni suya hapsettim Emin
Sensizlik en çok canımı acıtan neden deyip
Siftinip durmak savaş çıkaran kargalarla
Son yazan filmler kadar yarım
Kalır bazen şiirler

H. Çiğdem Deniz