SAVAŞI DURDURUN
SAVAŞIN DURDURUN
Çıngar çıkartan dünyanın sabahları olsa gerek Pöstekisini yayan gecenin düğüm düğümdür kolları Gözlerini sıvazlayan el kadar bebeler Simurg’un geleceğinden habersiz ağlaşır savaşın ortasında Mengene gibi sıkar utançlarım Mıhlanırım top tüfek seslerini duyunca Hasmını belirlemiş gezegenler Fitne yayanların ağzı zehir mi bal mı Tıyneti bozuk şu yer kürenin Ne karalarını ne de denizlerini Esrik gökyüzünü bile paylaşamadı ya insan oğlu Sarı hummaya tutulmuş bir yanım Enfiye çektiğim günler kadar ölüyüm Ellerine kan bulaşan haşarı çocukların kulaklarından tutup çekmeliyim Çünkü ben anayım Vadesini dolduran tüm devrimler Kuşlar gibi göçtükçe Bıcılgan kanatlarından umudu ne çok kesti kim bilir Savaşı durdurun H. Çiğdem Deniz |