DIŞIMIZ DERİN MUHABBET
Gözümüzden damla damla akıttık sevda nurunu
Yasımızda boğulduk biz, boz bulanık sele döndük, Söküp attık sevdalığın ilmek ilmek onurunu Köşe bucak savrulduk biz, deli esen yele döndük. Eğildik yüzümüz yerde yüreğimiz sırda kaldı Sürgün gönüllerimizde pişmanlık çanları çaldı Bize zehir, ele güne her sözümüz tatlı baldı İncittik, birbirimize acı veren dile döndük. Dağımız toz duman oldu, gün karardı güneş söndü Başımızda dert sürüsü, ete kemiğe büründü Son ayrılık, son kavuşma uzaklar yakın göründü Yüreğimiz enkaz yeri, yana söne küle döndük. Sağımız ıssız bir gölge, ve solumuz mahşerîydi Dışımız derin muhabbet, içimiz yangın yeriydi Şaşmadı dört mevsimimiz, her biri bir zemheriydi Ömrü tomurcukken biten, solup giden güle döndük. |
duygulu bir şiir okudum. Tebrik ediyorum.