ÖZLEMEK..
Takvimlerden onca yılın üzerini karaladık
Dönüp baktık hezeyanla, aşkımız mum gibi söndü, Bir an pişmanlık içinde perdeleri araladık Savruldu yok oldu her şey, her yanımız çöle döndü. Kaç yabancı ayak izi karıştı izlerimize Kaç manasız bakış değdi ağlayan gözlerimize Kaç yalan yemin düşürdük tutarsız sözlerimize Kursağımızda her sevinç, her mutluluk çile döndü. Bir daha hiç buluşmadı, kesişmedi yollarımız Bir anda kayboldu gözden,dibi gördü sallarımız Ruhumuza kadar indi, kavuşmadan kollarımız Özlemek yangında küle, kül içinde dile döndü. |