YAĞMUR AĞLIYOR
Pencerenin camlarına
usulca vuran, merhaba diyen yağmurlar ağlıyor. Ne anlatıyorlar gözyaşlarıyla? Hicran olan maziyi mi, günü öğüten kırılmalar mı? Yoksa lahzayı yaşayan bir sevgilinin söyledikleri mi sevinçten ağlatan...... Islanıyor yürekler,kokuyor ince ince toprağa sinsin yağmurun sesi. Sessiz bir orkestranın nağmeleri. Yavaşça alna değer lebleri. Rüzgar aheste kondurur ılık bir tebessümle yavaşça çehresine...... Yağmur yüklü, sancılı bulut geçiyor eylemine. Damlalar buğulanır artık düşlerde. Cümleler küf kokar omuzlarda taşınmaz külfet adının özlemiyle.. Tiryakinin kokan tütününde, atiye bakan yaşlı gözlerle. Dudaklarda mırıldanan acı ve ıstırap kokan şarkının güftelerinde. Pranga takılmış sanki, yağmurun selam götüremediği o şehre.... Meryem KARAPINAR |
Kaleminize sağlık.
Nice şiirlere.
Esen kalın.
Saygılarımla.