AğlıyorKaçsam papatya baharından Kurtulsam karanlığın o hengameli buhranından Sonsuzluk zihnimde daralıyor Ve bir çıkmazın haline hülyalar ağlıyor Birer birer düşer semadan damlalar Bir garip kuytuda menekşeler ağlar Aynalar küskün, saçlarım ağarıyor Ve bir çıkmazın haline zamanlar ağlıyor Ah çeker bülbül, derdi güldendir Bağlar viran olmuşsa bilki seldendir Karalara bürünmüş haklı sebeplerim, kayboluyor Ve bir çıkmazın haline sırlar ağlıyor Her adım zaman ötesinden uzanan ücra bir beste Gam damlıyor yüreğimden bu son gülüşte Uğursuz bir vaveyla umutlarımı çalıyor Ve bir çıkmazın haline arzular ağlıyor Bu sevincim maziden kalma bir güzide an Besleyemiyorum şu yalan dünyaya hüsnü zan Kayıp dehlizlere düşmüş bahtım, gülmedi gidiyor Ve bir çıkmazın haline gamzeler ağlıyor Saatler işliyor, yorgun akreple yelkovan Ey hıçkırıklarım durun kalmadı damarda kan Elim, ayağım bütün bedenim toprak olduda unutuluyor Ve bir çıkmazın haline hayatlar ağlıyor Sezgin Tozlu |
anlaşılması zor değil
içtenlikle tebrik ediyorum
samimiyetinizi şair
selamlarımla