Sustur yüreğimin geceden kalma gamını
Yık devlerin karıncadan alt, riyakâr makamını
Ölç başı dik çehrelerin bin bir surete bürünmüş endamını
Ya rab bir bahar sabahı eyle Arasat’ın o dehşetli meydanını

Yıkılır dağlar da söner yıldızlar, yaşarım zindanı
Feleğin çöküp de köhne olmamaya var mı imkânı
Teselli edemem bir daha yarını doğmayacak zamanı
Ya rab bir bahar sabahı eyle Arasat denen o dehşetli meydanı

Hep sen güzeldin ve hep sana esti ateşler dumanı
Himmet ehli aşarken denizler, boğar bir kaşık su maneviyatsız insanı
O gün o yer de sunarlar envai çeşit olanı
Ya rab bir bahar sabahı eyle Arasat denen o dehşetli meydanı

Senelerdir beslerim iki kaşım arasında o çıbanı
Nasıl nankör kesilir az boş bulsa meydanı
Felaha erdiren fecirler de sal öteye duanı
Ya rab bir bahar sabahı eyle Arasat denen o dehşetli meydanı


SEZGİN TOZLU( cezzar)