Gözlerime kelepçeledim yaş adına ne varsa

Ve ölen her beyin hücremi çoktan ak kundağa sardım

Kirli demirler ardında efsununa vuruldum örümceğin

Sadece bir lahza ömründe, uçma azmine kelebeğin

Yükledim heybesine çobanların, yarınları

Ayazlı bir zemheri sabahı öylece ağlar yüreğimin tıknaz yarları

Tokalaşır gözlerim enginlere uzanan ufuklarla

Hey koca adam çökertemezsin hametini ufkun, bu bakışlarla

Versem zemine kederlerimi, acep ot biter mi?

Besmele ile çalınan mayaya hiç kurt düşer mi?

Aşarken bedenimin çetin bendini

Bulamadı şu köhne nefsim kendi için en elzemini

İner mi benim içinde cennet kuşları suya

İster mi benim için de bir berat, elem duya duya

Menziller kucaklayıp ahular serptim takvimlere

Değişirken çehrem dur da diyemedim senelere

Baykuşlara denilir hep uğursuz, gıyabında

Bilinmez ki o ses hu’dur tesbih dudağında

Koy çığlığım baykuş olsun nezd-i insanda

İnci olur düşer balığa mevsim-i nisanda

Ahiri ölümse, hayal tul-i emeldir

Eyvah aldığım her nefes tul-i çilemdir

Tonla ecrim, belki bir dirhemdir

Eyvah bu hayatsa bildiklerim çilemdir


SEZGİN(cezzar)TOZLU