BUNDAN SONRABUNDAN SONRA Vaktinde sevmeli, vermeli değer Kul olsan ne çıkar yâr bundan sonra Sevmek fedâkârlık etmekmiş meğer Kül olsan ne çıkar yâr bundan sonra Emekle sevgini beslemediysen Gülü dikeniyle ıslamadıysan Dilini saygıyla süslemediysen Bal olsan ne çıkar yâr bundan sonra Ben bir fidan idim sevgi bağında Bir başıma kaldım güven dağında Boğulurken çıkmaz şüphe ağında Yol olsan ne çıkar yâr bundan sonra.. Yüreğimi aşkın nârıyla yakıp Derd-ü gamla âh-u zârda bırakıp Katre katre düşüp gözümden akıp Göl olsan ne çıkar yâr bundan sonra Nakşettim sevdanı ben desen desen Ne olurdu bir kez cânânım desen Şu yanık bağrıma kuzeyden esen Yel olsan ne çıkar yâr bundan sonra Devirdin kalbime taht kuran hanı Yıktın gönlümdeki eşsiz hakanı Bölüşemedik biz bir lokma nanı Çil olsan ne çıkar yâr bundan sonra Dünya fani elbet gelip de geçen Nurgül’üm yolcuyuz konup da göçen Viran bağlarımda yeşerip açan Gül olsan ne çıkar yâr bundan sonra. Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAŞ Çil: Altın, akçe Nan: Ekmek |
örgüsüyle kurgusuyla
harika dizeler
günümün şiiridir
kutlarım...